Moh's chirurgie

14 augustus, Zeist

Vandaag zijn Geert & ik op gesprek geweest in het Erasmus, Rotterdam.
Daar hebben we een heftig gesprek gehad met het vrouwelijke hoofd Dermatologie dr. De Haas. Ze is een pittige dame die mij vertelt dat ik waarschijnlijk 2-3 operaties zal moeten ondergaan: Moh's chirurgie, reconstructie van mijn neus d.m.v. voorhoofd-lap en daarna nog een operatie ter vervolmaking van de neus. De periode die we tegemoet gaan is een hel, zegt ze eerlijk. Ze dringt er echter op aan dat dit zowel medisch als cosmetisch het beste resultaat zal opleveren en dat we naar de lange termijn moeten kijken. Ze vindt me te jong voor 'second best' optie.


De reden waarom er voor Moh's chirurgie  gekozen zal worden is twee-ledig:

1. Het is een terugkomend basaalcelcarcinoom, ondanks dat ik er niet dood al zal gaan moet het verwijderd worden zodat het niet in kraakbeen of bloedbaan komt
2. Gezien het feit dat dit plekje op mijn neus zit en ik een kleine neus heb, hebben ze geen andere optie. Mijn neus is té klein om te opereren en vanuit eigen huid op de neus de wond te dichten. Vandaar dat ze gebruik zullen moeten maken van de voorhoofdshuid.

Ik heb vooraf met Geert besproken dat we er op aan zullen dringen dat de operatie (indien mogelijk) pas half oktober zal plaatsvinden. Dit gezien mijn werk. De maanden september & oktober zijn belangrijke & drukke periode in de uitgeverij, gezien de uitgeefplannen en begrotingen voor het komende jaar. Ik zal het zelf fijn vinden dit netjes af te ronden voor ik een periode niet op kantoor aanwezig zal zijn. Ik hoop natuurlijk wel na enige tijd vanuit huis te kunnen werken (in Zeist of via de werkkamer van mijn vader in Limburg).

Op de terugweg naar huis zijn Geert & ik allebei een beetje in shock. Ik besluit onze ouders, mijn zus en mijn beste vriendinnen te informeren. Ze zijn ook allemaal een beetje beduusd en heel lief. In het ziekenhuis was ik heel zakelijk, maar toen ik het nieuws thuis deelde met mijn moeder kwam het besef... Echt fijn dat mijn ouders & schoonouders (bijna) allemaal met pensioen zijn en zéér bereidwillig om ons te helpen in de moeilijke periode die gaat komen.