Ik heb nu 2 nachten achter elkaar heerlijk, als een blok geslapen (& Geert ook). Echt super fijn! Mijn gedachtes gaan erg heen & weer deze week. Het ene moment denk ik: Margot, je gaat hier niet dood aan dus maak je niet zo druk en ooit kijk je terug en denk je wat zijn 2 maanden 'out' op een mensenleven. Op het andere moment denk ik: waarom overkomt mij dit. Waar heb ik dit aan verdiend dat mijn leven stil komt te staan, ik zoveel pijn moet doorstaan en nog maar af moet wachten hoe mijn gezicht er straks uit komt te zien.
Gelukkig heb ik echt alle vertrouwen in de arts en geloof ik dat het op de langere termijn echt wel een fatsoenlijk eindresultaat zal geven, want ze kunnen zo veel! Maar nu de operatie dichterbij komt, komt ook het moment dat het resultaat zichtbaarder zal worden voor mij (en de buitenwereld). Ik hoop dat ik de verandering in mijn gezicht zelf snel kan accepteren en dat ik er mee aan de slag kan om er het beste van te maken (met beetje hulp vd Douglas en tips van mijn goede vriendin Ellen). Als ik tevreden kan zijn met wat ik zie en mijn geliefde(n) 😍 ook, dan maakt het t 'dealen' met de reacties van anderen zoveel makkelijker. Er zullen vast nog zwellingen zijn die weg moeten trekken, maar de contouren zullen snel zichtbaar zijn. Duimen voor iets moois!!
Mijn gedachtes gaan in 'waves', 1 vd mooiste nummers van dit moment. Echt zo'n song om ff bij weg te dromen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten